စကၤာပူကို အလုပ္လာရွာမယ့္ သူေတြအတြက္ အပိုင္း ၃ ပိုင္း ခြဲၿပီး ေျပာပါမယ္၊ ပထမပိုင္းက စကၤာပူကို လာမယ့္ သူေတြျပင္ဆင္ရမယ့္ ျပည္၀င္ခြင့္ ဗီဇာ အပါအ၀င္ ေလယာဥ္လက္မွတ္အေၾကာင္းက အစေပါ႔။ ဒုတိယအပိုင္းမွာ ဒီမွာ ရွိေနတဲ့ အလုပ္သေဘာသဘာ၀နဲ႔ အလုပ္ရွာပံု ရွာနည္းေတြ၊ တတိယအခ်က္က ေနေရး ထိုင္ေရး စားေရး ေသာက္ေရးအတြက္ အိမ္ခန္းရွာတာကအစ၊ ရထားလမ္းေၾကာတည္ေနပံုနဲ႔ ရပ္ကြက္ေတြ ေစ်းႏႈန္းေတြအေၾကာင္းေပါ႔။ ေရးေပးခ်င္တဲ့ ပံုစံကေတာ့ အားလံုးအတြက္ အျပည့္အစံုပါ။ က်န္းမာေရး၊ ဘာသာေရး၊ ျမန္မာအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ျမန္မာေတြ စိုးမိုးထားတဲ့ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္ City Hall နားက Pennisular အေဆာက္အဦးႀကီးေပၚက ဆိုင္ေတြအေၾကာင္းကအစေပါ႔။ ဒါေပမယ့္ ေရာက္တာ သိပ္မၾကာေသးေတာ့ အေတြ႕အႀကံဳ သိပ္မရွိေသးတာရယ္၊ အလုပ္တစ္ဘက္နဲ႔ မအားတာရယ္မို႔ တတ္ႏိုင္သေလာက္ပဲ မျပည့္မစံု စုေဆာင္း ေရးသားလိုက္ပါတယ္။
ပထမပိုင္း
ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ဘယ္ႏိုင္ငံကိုပဲ သြားသြား တရား၀င္သြားမယ္ဆိုရင္ Passport ဆိုတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရက တရား၀င္ ထုတ္ေပးတဲ့ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ လိုပါတယ္။ ဒါအားလံုး သိၿပီးသားပါ။ ၿပီးရင္ ကိုယ္သြားမယ္႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည္၀င္ခြင့္ ဗီဇာေပါ႔။ ဒီေနရာမွာ ႏိုင္ငံအလိုက္ စည္းကမ္း သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ အတူ သြားမယ္ပံုစံေပၚမွာပါ မူတည္ၿပီး ကြဲျပားလာပါတယ္။ စကၤာပူကို သြားမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံက လူငယ္ေတြ အတြက္ေတာ့ ေက်ာင္းသြားတက္မယ္ဆိုတဲ့ Student Visa နဲ႔ အလည္အပတ္ သြားမယ္ဆိုတဲ့ Short Visit Visa ဆိုၿပီး နည္း ၂ နည္း အသံုးမ်ားေနပါတယ္။
Student Visa ကေတာ့ စကၤာပူမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းတက္မယ္လို႔ အေၾကာင္းျပ၊ ေက်ာင္းအပ္ၿပီး ေက်ာင္းသားအျဖစ္ လာတဲ့ နည္းပါ။ ဒီေနရာမွာ အစိုးရေက်ာင္းနဲ႔ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းရယ္ အခြင့္အေရးနဲ႔ အေျခအေနေတြ အရမ္းကြာသြားပါတယ္။ တကယ္ ပညာသင္ခ်င္တာမို႔၊ ပိုက္ဆံလည္း ခ်မ္းသာလို႔ ေက်ာင္းလာတက္မယ့္သူေတြကို ဘာမွ မေျပာခ်င္ေပမယ့္ အလုပ္လုပ္မွာ စကၤာပူမွာ တရား၀င္ေနထိုင္ခြင့္ Stay ရခ်င္လို႔သာ ေက်ာင္းအပ္လိုက္တာဆိုတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တားျမစ္ခ်င္ပါတယ္။
ပိုၿပီး ဆိုးတာက ပုဂၢလိက ေက်ာင္းေတြဆိုရင္ ပိုးစိုးပက္စက္ ကန္႔ကြက္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ပုဂၢလိကေက်ာင္း ကုိယ္စားလွယ္ေတြကိုလည္း တစ္ခါတည္း ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ့္တစ္ကိုယ္စာ ေကာင္းစားေရးကိုပဲ မၾကည့္ၾကပါနဲ႔၊ လူငယ္ေတြရဲ႕ အနာဂါတ္ကို အတုအေယာင္မက္လံုးေတြနဲ႔ မဖ်က္စီးၾကပါနဲ႔လို႔။
စကၤာပူမွာ ရွိတဲ့ ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြအားလံုးဟာ သူတို႔ ပိုက္ဆံရဖို႔ ဖြင့္ထားတာပါ၊ ရွင္းပါတယ္။ သူတို႔ အက်ိဳးက ပထမပါ။ စကၤာပူ အစိုးရရဲ႕ ဥပေဒအရ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းေတြမွာ တက္ေနတဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသား ေက်ာင္းသူ/ေက်ာင္းသားေတြဟာ အခ်ိန္ပိုင္း၊ အခ်ိန္ျပည့္ ဘာအလုပ္မွ တရား၀င္ လုပ္လို႔ မရပါဘူး၊ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာလူငယ္ေတြ၊ မိန္းခေလးေရာ၊ ေယာက္်ားေလးေရာ အလုပ္ခိုးလုပ္ၾကရပါတယ္။ စကၤာပူ ရဲက မိသြားရင္ ဒဏ္ေငြ S$ 5000 ဒဏ္႐ိုက္ပါတယ္၊ ႀကိမ္ဒဏ္လည္း ရွိပါတယ္။
အစိုးရေက်ာင္းက ေက်ာင္းသူ/ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ အခ်ိန္ပိုင္း လုပ္ခြင့္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္ေတြ လုပ္ရၿပီး တစ္နာရီကို S$ 5 ၀န္းက်င္ပဲရၾကပါတယ္။ လုပ္ရတာေတြက တစ္ညလံုး ကားေရေဆးရတာတို႔၊ ၅ နာရီ ၆ နာရီလုံးလံုး မထိုင္ရပဲ ဆပ္ျပာရည္ေတြထဲမွာ လက္ႏွစ္ၿပီး ပန္းကန္ေဆးေနရတာတို႔၊ ေတာ္ေတာ္ကို ပင္ပန္းဆင္းရဲတဲ့ အလုပ္ေတြပါ။
အေျခအေနတစ္ခုမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈနဲ႔ စကၤာပူအစိုးရေက်ာင္းကို ရေအာင္တက္၊ စာႀကိဳးစားၿပီး အားတဲ့ အခ်ိန္မွာ အိမ္က မိဘ ပိုက္ဆံမပို႔ရေအာင္ အပင္ပန္းခံၿပီး ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ လိမၼာတဲ့ လူေတာ္ ညီငယ္၊ ညီမေတြကိုေတာ့ အျပစ္ေျပာစရာ မရွိပါဘူး၊ အားေပးပါတယ္။ သူတို႔က အခ်ိန္တန္ရင္ အဆင့္ျမင့္ဘြဲ႕တစ္ခုရၿပီး ရာထူးႀကီးႀကီး လစာေကာင္းေကာင္း ေနရာေတြမွာ အဆင့္အတန္းရွိရွိ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကမွာပါ။ အရိပ္လိုခ်င္လို႔ ေနပူက ေစာင့္တဲ့သေဘာပါ။
အဓိက အျပစ္ေျပာၿပီး သတိေပးခ်င္တာက ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြနဲ႔ အဲဒီေက်ာင္းေတြမွာ ဟန္ျပေက်ာင္းအပ္ၿပီး အလုပ္ရွာမယ့္ သူေတြကိုေတာ့ လံုး၀(လံုး၀) မလုပ္ၾကဖို႔ ေျပာလိုပါတယ္။ အခု ဆိုရင္ စကၤာပူအစိုးရက ပုဂၢလိက ေက်ာင္းေတြမွာ ေက်ာင္းသားေတြ တကယ္ေက်ာင္းမတက္တဲ့ ကိစၥကို စၿပီး ကိုင္တြယ္ေနၿပီ၊ ဟိုတယ္ေတြ အလုပ္ေတြကိုလည္း ႏိုင္ငံျခားသား ပုဂၢလိက ေက်ာင္းသားေတြကို အလုပ္မခန္႔ဖို႔ အလုပ္ခန္႔တာကို စီမံခ်က္နဲ႔ စစ္ေဆးေတြ႕ရွိရင္ အလုပ္ရွင္ကိုပါ ဒဏ္ေငြ ႐ိုက္မယ္ဆိုတဲ့ သတိေပး အေၾကာင္းၾကားစာေတြ ပို႔ေနၿပီ။
အဲဒီေတာ့ ျမန္မာျပည္ကေန ပိုက္ဆံေတြ သိန္း ၄၀၊ ၅၀ အကုန္ခံၿပီး ပုဂၢလိကေက်ာင္း အပ္မယ္၊ အလုပ္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးေတြ၊ ဘယ္ႏွစ္လ သင္တန္း၊ ဘယ္ႏွစ္လ လက္ေတြ႕ အလုပ္ခြင္၊ ဘယ္ႏွစ္လဆို ဘာျဖစ္ၿပီဆိုတဲ့ ဘယ္သူေသေသ ငေတႀကီး မာရင္ၿပီးတာပဲဆိုတဲ့ ေက်ာင္းပြဲစားေတြရဲ႕ မက္လံုးေတြကို မယံုၾကနဲ႔။ ကိုယ္နီးစပ္ရာကိုလည္း လက္တို႔ၿပီး သတိေပးလိုက္ၾကပါဦး။ ေက်ာင္းပြဲစားကေတာ့ သူပြဲစားခ ရဖို႔ပဲ အဓိကေလ၊ တခ်ိဳ႕ဆို ပိုၿပီးဆိုတာက ဒီမွာ S$800 ေလာက္နဲ႔ ေက်ာင္းအပ္လို႔ရတဲ့ နာမည္မရွိတဲ့ ဟန္ျပ ေက်ာင္းေသးေသးေလးေတြကို ျမန္မာျပည္မွာ ဟိတ္လံုးေတြ ထုတ္ၿပီး S$2000 ေလာက္နဲ႔ လက္ခံၿပီး ပြဲစားခ ယူေနၾကတာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီေရာက္မွ ဒုကၡေရာက္ၿပီး ပိုက္ဆံေတြ ႏွေျမေနၾကရတဲ့ သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။
ကဲ အလုပ္လာရွာဖို႔ အသင့္ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ (ဘယ္ေလာက္မွ အသင့္ျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေနာက္တစ္ပိုင္းမွာ ထည့္ေရးထားပါတယ္) စကၤာပူကို လာမယ့္ ကိစၥ၊ Short Visit Visa ရဖို႔။ စကၤာပူအစိုးရက အလုပ္လာရွာမယ့္ သူေတြ၊ ေခတၱခဏ အလည္အပတ္လာမယ့္ သူေတြအတြက္ စကၤာပူမွာ ေနထုိင္ခြင့္ကို Short visit visa ၃ လအထိ အလြယ္တကူ ထုတ္ေပးပါတယ္။ ဘာေတြ လိုအပ္သလဲဆိုရင္ (ကုန္သည္ေတြရဲ႕ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ပံုစံကို ေက်ာ္ခဲ့ပါမယ္) အၾကမ္းအားျဖင့္ စကၤာပူႏိုင္ငံသား တစ္ဦးဦး ဒါမွ မဟုတ္ PR – Permanent Resident တစ္ဦးဦးရဲ႕ စကၤာပူကို လာေရာက္လည္ပတ္ဖို႔ ေခၚတဲ့ ဖိတ္စာ လိုပါတယ္၊ ဒါကလည္း ကိုယ့္အဆက္အသြယ္ ရွိရင္ ရွိသလို ဘာမွ မခက္ပါဘူး၊ အဆက္အသြယ္ မရွိခဲ့ရင္လည္း စကၤာပူက သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးဦးကို အကူအညီေတာင္းရင္ Pennisular Palaza ေပၚက ျမန္မာ ကုမၸဏီေတြက အက်ိဳးေဆာင္ခ ယူၿပီး အစအဆံုး လုပ္ေပးၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေတြ႕အႀကံဳအရ ျမန္မာျပည္ကေန ကိုယ့္ရဲ႕ လိုင္စင္ဓါတ္ပံု(ေနာက္ခံအျဖဴေရာ င္)နဲ႔ ဓါတ္ပံု တစ္ပံုရယ္ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ Scan ဖတ္ထားတဲ့ ဖိုင္ရယ္ကို ပို႔ေပး႐ံုပါပဲ။ သူတို႔ ရဲ႕ အက်ိဳးေဆာင္ခက အၿပီးအစီး S$ 50 ပဲ ကုန္က်ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က စကၤာပူသံ႐ံုးကိုေတာင္ ၀င္စရာမလိုေတာ႔တဲ့ Visa ကို ရန္ကုန္က သူတို႔ရဲ႕ ႐ံုးခြဲမွာ သြားယူၿပီး ေလယာဥ္ကြင္း ဆင္းလာ႐ံုပါပဲ။
အဲလိုမဟုတ္ပဲ ကိုယ့္မိတ္ေဆြဆီကေန အဆက္အသြယ္နဲ႔ ဖိတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အင္တာနက္ကေန ဖိတ္စာပံုစံ ဆြဲခ်ၿပီး စကၤာပူမွာရွိတယ္ ကိုယ္ကို ဖိတ္မယ့္သူက ျဖည့္ေပးရပါမယ္၊ ၿပီးရင္ အဲဒီဖိတ္စာရယ္၊ ဖိတ္တဲ့သူရဲ႕ PR card မိတၱဴရယ္နဲ႔ ရန္ကုန္မွာ ရွိတဲ့ စကၤာပူ သံ႐ံုးကို ၀င္ရပါတယ္၊ အသြားအျပန္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကေတာ့ Short Visit နဲ႔ လာမယ့္သူ ဘယ္သူမဆို ၀ယ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲဒီ အသြားအျပန္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ပါ ပူးတြဲၿပီး သံ႐ံုးကို၀င္ရင္ သံ႐ံုးကေန Visa ထုတ္ေပးပါတယ္။ စကၤာပူသံ႐ံုး၀င္ခက ရန္ကုန္မွာ S$ 20 ဆိုလား အတိအက် ကၽြန္ေတာ္ မသိပါဘူး။ Visa မွ လက္ထဲေရာက္ၿပီဆိုရင္ သြားဖို႔ ေတာ္ေတာ္ၿပီးသြားပါၿပီ။
D-Form လို႔ေခၚတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ လ၀က ရဲ႕ ျပည္ပထြက္ခြာခြင့္ ပံုစံကိုေတာ့ Online ကတင္ အလြယ္တကူ ေလွ်ာက္ထားလို႔ရပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ပါ၊ အခ်က္အလက္ေတြ မွန္တယ္ဆိုရင္ တစ္ရက္ေတာင္ အခ်ိန္မကူးပဲ အလြယ္တကူ ထြက္ခြာခြင့္ျပဳတဲ့ ပံုစံကို ကိုယ့္ရဲ႕ အီးေမးလ္ထဲ ျပန္ေရာက္လာပါ လိမ့္မယ္။ အဲ.. D-Form ေလွ်ာက္ဖို႔ ဘဏ္မွာ ေငြ ၂၀၀ က်ပ္ ႀကိဳသြင္းထားဖို႔ လိုပါတယ္၊ ဂ႐ုျပဳရမွာက အဲဒီ ဘဏ္က ျပန္ေပးတဲ့ ခ်လံကို ေလယာဥ္ကြင္းမွ ျပဖို႔ သိမ္းထားဖို႔ရယ္နဲ႔ ခ်လံမွာပါတဲ့ နံပတ္ကို အေသအျခာကူးၿပီး D-Form ေလ်ာက္ဖို႔ပါပဲ။ D-Form လည္းရၿပီ၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္လည္း လက္ထဲေရာက္ၿပီ၊ Visa လည္း အဆင့္သင့္ဆိုရင္ေတာ့ ေလယာဥ္ကြင္းဆင္းၿပီး အခန္႔သား ထြက္လာ႐ံုပါပဲ။
စကၤာပူရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ ခ်န္ဂီေလဆိပ္ကို ေရာက္ရင္ ICA လို႔ေခၚတဲ့ စကၤာပူ လူ၀င္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးက ကိုယ့္ရဲ႕ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ေပၚမွာ ပံုမွန္အားျဖင့္ တစ္လ သက္တမ္း ထုေပးပါတယ္။ ပညာအျပည့္နဲ႔ ရင္ေကာ့ၿပီးလာတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ သူတို႔က Welcome ပါပဲ။ အဲဒါဆိုရင္ စကၤာပူေရာက္ၿပီ၊ ၿပီးၿပီေပါ႔။ သက္တမ္းတစ္လအတြင္းမွာ အလုပ္မရခဲ့ဘူးဆိုရင္ Online ကေန ေနာက္ထပ္ တစ္လ လြယ္လြယ္ကူကူ ထပ္တိုးလို႔ရပါတယ္၊ ဘယ္သူမ်က္ႏွာမွ ၾကည့္စရာမလိုပါဘူး၊ ႏွစ္လ ျပည့္ေတာ့မယ္၊ Online ကလည္း သက္တမ္း တစ္ႀကိမ္တိုးၿပီးၿပီ၊ အလုပ္လည္း မရေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ICA Building ကို လူကိုယ္တိုင္သြားဖို႔ လိုပါတယ္၊ ဆက္ေနဖုိ႔ လုိအပ္ေနလို႔ သက္တမ္းတိုးေပးပါဆိုၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္း ရွင္းျပရင္ ပထမအႀကိမ္ အျဖစ္ ၂ ပတ္ ထပ္တိုးေပးပါတယ္၊ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္သြားရင္ ဒုတိယအႀကိမ္ ေနာက္ထပ္ ၂ ပတ္ ထပ္တိုးေပးပါတယ္၊ စုစုေပါင္း ရက္ ၉၀ ေပါ႔။ တကယ္လို႔ ကိုယ့္ဘက္က ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ျပင္ဆင္လာတယ္ဆိုရင္ အလြန္ဆံုး ၂ လအတြင္းမွ အလုပ္ရၾကပါၿပီ။
ျမန္မာျပည္က မထြက္ခင္ မေမ႔ခဲ့ဖို႔က ဘြဲ႕လက္မွတ္၊ ကိုယ့္ရဲ႕ အျခားတတ္ကၽြမ္းတဲ့ ေအာင္လက္မွတ္ မိတၱဴမွန္သမွ် ႏိုထရီျပန္ခဲ့ဖို႔ပါပဲ။ ျပည္ပကေပးတဲ့ အဂၤလိပ္လို ေရးထားတဲ့ လက္မွတ္ေတြကိုေတာ့ ႏိုထရီ ျပန္စရာ မလိုပါဘူး။ အေရးႀကီးတာက ဘြဲ႕ရမဟုတ္ရင္ SPass ေလွ်ာက္လို႔ မလြယ္ပါဘူး။
စကၤာပူရဲ႕ ရာသီ ဥတုအေျခအေနက ၂ မ်ိဳးပဲ ႐ွိပါတယ္။ ေနပူေနတာ နဲ႔ မိုး႐ြာေနတာ ပါ။ ေဆာင္းတြင္း လံုး၀ မ႐ွိပါဘုး။ ေနပူရင္ ရန္ကုန္ထက္ပူၿပီး မိုး သည္းရင္လည္း အရမ္း သည္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မိုး႐ြာေနတုန္း အျပင္ထြက္ရင္ေတာင္ မိုး ေရမထိပဲနဲ႔ လိုရာ ခရီးေရာက္သည္ အထိ သြားႏိုင္ပါတယ္။ အ၀တ္အစားအေနနဲ႔ ေပါ့ပါးၿပီး ေအးေသာ ခ်ည္သားမ်ိဳး သယ္ေဆာင္လာရင္ အဆင္ေျပပါတယ္။ အေႏြးထည္၊ လက္႐ွည္ စတာေတြကိုေတာ့ ၁ ထည္ဆိုရင္ ရပါၿပီ။ ကိုယ္သံုးေနက် အသံုးအေဆာင္မွန္သမွ် သယ္ေဆာင္လာတာ ေကာင္းပါတယ္။
ေက်ာင္းလာတက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့....။ အမ်ားႀကီး ျပင္ဆင္ၿပီး စိတ္ဓာတ္ခိုင္ခိုင္ထားၿပီး မွ လာတာေကာင္းပါတယ္။ ျမင္ျမင္သမွ် ေပ်ာ္႐ြင္စရာမ်ားႏွင့္ ေအးခ်မ္းေသာ္လည္း အရမ္း အထီးက်န္ဆန္ပါတယ္။ ေက်ာင္း တဖက္၊ အလုပ္တဖက္ျဖင့္ ၾကာလာေသာအခါ မိမိ ဘ၀ကို ၿငီးေငြ႕ စိတ္ကုန္လာတတ္ပါတယ္။ ကန္စြန္း႐ြက္ တစီးလွ်င္ ျမန္မာေငြ ၉၀၀ က်ပ္ေက်ာ္ ေပးရေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသား တေယာက္အတြက္ ေနစရိတ္၊ စားစရိတ္ အလြန္ႀကီးပါတယ္။
သို႔ေသာ္ အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္လုပ္လွ်င္ ရေသာေငြမွာ ၁ နာရီ လုပ္လွ်င္ ျမန္မာက်ပ္ ၃၆၀၀ မွ ၄၅၀၀ ထိ ရႏိုင္ပါတယ္။ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ျဖစ္ေသာေၾကာင္ ့ လခပံုမွန္မရႏိုင္ပါ။ မိဘအရိပ္တြင္ ေအးခ်မ္းစြာ ေနခဲ့သမွ် သူမ်ားလက္ေအာက္တြင္ အလုပ္လုပ္ေသာအခါမွ ဘ၀ ကို စတင္ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ အလြန္ ဒုကၡေရာက္ပါတယ္။
ဒုတိယပိုင္း
အလုပ္ဘယ္လိုရွာရလဲ၊ ဘာအလုပ္ေတြနဲ႔ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ခဲ့လဲဆိုတဲ့ အပိုင္းမွာေတာ့ လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ႀကိဳးစား ေျပာပါမယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေန႔တစ္ေန႔ကမွ စကၤာပူကိုေရာက္ၿပီး အလုပ္ရခဲ့တာဆိုေတာ့ အေတြ႕အႀကံဳ သိပ္နည္းသလို ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ လိုင္း ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ တျခားလိုင္းေတြလည္း အေျခအေန ကြာျခားတာမို႔ ကိုယ့္နည္း ကိုယ့္ဟန္နဲ႔လည္း စံုစမ္း ထားသင့္ပါတယ္။
စကၤာပူမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြအတြက္ ဘာအလုပ္ေတြ အဆင္ေျပေနလည္းဆိုေတာ့၊ အိုင္တီကြန္ပ်ဴတာသမားေတြ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ စာရင္းကိုင္ေတြ၊ AutoCAD ကၽြမ္းတဲ့ Draft Man လို႔ ေခၚတဲ့ ရာထူးေတြ အလုပ္ေပါၾက ၀င္ေငြ ေကာင္းၾကပါတယ္။
အဲဒီအထဲမွာ ကိုယ္ကပဲ အိုင္တီလိုင္းေပၚကမို႔လားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး၊ သတိထားမိသေလာက္ေတာ့ အိုင္တီ ကြန္ပ်ဴတာသမားေတြက လစာပိုေကာင္းၾကတယ္ ထင္တယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ အသိထဲမွာတင္ တစ္လကို S$ 8000 ကေန 10000 ေက်ာ္ ရတဲ့ သူ ႏွစ္ဦးရွိတယ္။ အဲလိုပဲ ျမန္မာျပည္ကေန ေရာက္ေရာက္ခ်င္း တစ္လကို S$3500 နဲ႔ 4500 ရတဲ့သူေတြလည္း ရွိတယ္။ S$2500 ၀န္းက်င္သမားေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ၊ စကၤာပူမွာ ျမန္မာအိုင္တီသမားေတြ နာမည္ေကာင္းရၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လာမယ့္သူေတြအတြက္ Software လိုင္းမွာဆိုရင္လည္း Microsoft, Java စတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ စာေမးပြဲေတြ ေျဖခဲ့ဖို႔နဲ႔ တကယ္ လက္ေတြ႕ လုပ္ငန္းခြင္အေတြ႕အႀကံဳ ၁ ႏွစ္ ၂ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီး တကယ္တတ္ကၽြမ္းထားဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္။ အဲလို ကိုယ္ဘက္က ျပင္ဆင္ထားရင္ ဒီမွာ ၂ ပတ္ ၃ ပတ္ အတြင္း အလုပ္ရၾကပါတယ္။
ျမန္မာ အင္ဂ်င္နီယာနဲ႔ စာရင္းကိုင္ေတြအတြက္လည္း စကၤာပူမွာ အလုပ္ အရမ္းေပါၾကတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သိရသေလာက္ေတာ့ သူတို႔က ၀င္၀င္ခ်င္း ပ်မ္းမွ် S$ 1800 နဲ႔ 2000 ၀န္းက်င္ပဲ စရၾကတယ္၊ အလုပ္ရဖို႔ လြယ္ေပမယ့္ လစာသိပ္မျမင့္ဘူးလို႔ သိရတယ္။ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္မွာ Supervisor အဆင့္ေလာက္က စလုပ္ၾကရတယ္ ေျပာတယ္။ AGTI ေတြလည္း အလုပ္ျဖစ္သလို ME ဆိုရင္ေတာ့ ပိုၿပီး ေကာင္းတာေပါ႔၊ အလုပ္ပိုလြယ္တာေပါ႔။ Accountant အတြက္ေတာ့ B Com ၿပီးထားၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ငန္းခြင္မွာ တကယ္အေတြ႕အႀကံဳရွိတယ္ ဆိုရင္ အလုပ္ရဖို႔လြယ္ၿပီး လစာလည္း မနည္းပါဘူး၊ S$ 2000 ~ 2500 ေတာ့ အသာေလး ရၾကတာပါပဲ။ ႏိုင္ငံျခားဘြဲ႕ ACCA part I, part II ေတြလည္း အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ တကယ္ တတ္ရမွာပါ၊ ဘာဘြဲ႕ႀကီး ကိုင္လာကိုင္လာ သူတို႔က ခိုင္းလို႔ရမွ၊ သူတို႔အတြက္ အက်ိဳးရွိမွ ပိုက္ဆံေပးမွာပါ၊ ဒါက ရွင္းပါတယ္။
Auto CAD ကၽြမ္းတဲ့သူေတြအေနနဲ႔ ပံုဆြဲတဲ့ Draft Man အလုပ္ေတြလည္း ေပါတာပဲ။ ကြန္ပ်ဴတာကိုင္ရတာဆိုေတာ့ ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္စရာမလိုဘူးေပါ႔။ သူတို႔လည္း တစ္လကို S$ 1800 ေလာက္ေတာ့ ေအာက္ထစ္ ရၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကံ ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမ႔ထားလို႔ မရဘူး။ တခ်ိဳ႕လည္း လြယ္သလို၊ တခ်ိဳ႕လည္း အခက္အခဲ ရွိၿပီး တိတ္တိတ္ကေလး ျပည္ေတာ္ျပန္ၾကရ၊ မေလးရွားကို Stay ေရွာင္ၾကရေပါ႔။
ဥပမာ တစ္ခု ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္လုပ္တဲ့ အိုင္တီ ကုမၸဏီမွာ အင္တာဗ်ဴးကို ေရးေျဖ အရင္စစ္တယ္၊ လက္ေတြ႕တကယ္ တတ္တဲ့သူအတြက္ အလြန္လြယ္တဲ့ ေမးခြန္းေတြေပါ႔၊ အဲဒါေအာင္မွ လူေတြ႕ ဆက္စစ္တယ္၊ ၀င္ ၀င္ခ်င္း S$ 2300 စေပးမယ့္ Web Developer S$ 2500 ရမယ့္ ေအာက္ေျခ ရာထူးေလးေပါ႔၊ စကၤာပူတကၠသိုလ္ကေန ေက်ာင္းၿပီးထားတဲ့ သူတစ္ေယာက္ လာေျဖတယ္၊ က်တယ္။ မေအာင္ဘူး။ အားလံုးက အံ႔အားသင့္သြားတယ္။ ဘယ္သူမွလည္း မကယ္ႏိုင္ဘူး။ သူလည္း စိတ္ဓတ္က်ၿပီး ျပန္သြားတယ္၊ သိပ္မၾကာခင္ ေနာက္တစ္ပတ္ အတြင္းမွာပဲ S$2800 နဲ႔ တျခားမွာ အဲဒီကေလး အလုပ္ရသြားတယ္။ ကဲ .. ေကာင္းေရာ။
အိုင္တီ၊ စာရင္းကိုင္၊ အင္ဂ်င္နီယာ သမားေတြအတြက္ အေသအျခာ ျပင္ဆင္လာရင္ အလုပ္အတြက္ သိပ္စိတ္ပူဖို႔ မလိုပါဘူး၊ အဲ တျခားအလုပ္ေတြျဖစ္တဲ့ Marketing တို႔၊ Sale တို႔ Business Management တို႔၊ Admin တို႔အတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၀င္တိုးဖို႔ သိပ္မလြယ္ဘူး။ အဲဒီ အလုပ္ေတြအတြက္ ဘာသာစကား၊ ေဒသ ကၽြမ္းက်င္မႈနဲ႔ အေပါင္းအသင္း မိတ္ေဆြ က်ယ္ျပန္႔မႈ ေတြမွာပါ သူတို႔ ႏိုင္ငံသားေတြက အားသာၾကတဲ့အတြက္ သူတို႔ ႏိုင္ငံသားေတြကိုပဲ ခန္႔ၾကပါတယ္။ အဲဒါေတြထက္စာရင္ ျမန္မာျပည္က Chemistry သမားေတြနဲ႔ Geology သမားေတြကမွ ကိုယ့္အဆက္အသြယ္နဲ႔ကို အလုပ္ေလးေတြ ရဖို႔ လြယ္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုနေျပာတဲ့ အိုင္တီ၊ စာရင္းကိုင္၊ အင္ဂ်င္နီယာသမားေတြကေတာ့ ကိုယ္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းနဲ႔ အေတြ႕အႀကံဳေပၚမွာ မူတည္ၿပီး စကၤာပူမွာ ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ေတြေပါ႔။ သတိျပဳရမွာက အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္း ပညာရပ္တစ္ခုခု ကၽြမ္းက်င္ မတတ္ပဲ ျမန္မာျပည္မွာ အဂၤလိပ္စကား ဘြတ္ဘြတ္ရႊတ္ရႊတ္ မႊတ္ေနေအာင္ ေျပာတတ္႐ံုနဲ႔တင္ေတာ့ စကၤာပူမွာ အလုပ္ရဖို႔ မေသခ်ာပါဘူးဆိုတာပါပဲ။ အဲလိုပဲ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္း ကၽြမ္းက်င္ ကၽြမ္းက်င္ အင္တာဗ်ဴးေလးေတာင္ အဂၤလိပ္လို မဗ်ဴးႏိုင္ရင္လည္း အလုပ္ရဖို႔ အခက္အခဲေတြ႕ ႏိုင္ပါတယ္။
ကဲ ဘယ္ကစ အလုပ္ရွာၾကမလဲ…
စကၤာပူမွာ အလုပ္လုပ္ဖို႔ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး အလုပ္ရွာတဲ့ နည္းနဲ႔ ပြဲစားအပ္ၿပီး အလုပ္ရွာတဲ့နည္း ဆိုၿပီး ၂ နည္း ရွိပါတယ္။ ပြဲစားအပ္တာေတာ့ ပိုက္ဆံကုန္ၿပီး သူမ်ားကို အားကိုးရတဲ့ နည္းမို႔ ဒုတိယ ဦးစားေပးအဆင့္မွာ ထားၿပီး ကိုယ့္ပညာ ကိုယ္ယံုၿပီး ကိုယ့္အား ကိုယ္ကိုးမယ့္ သူေတြအတြက္ ပထမဦးစားေပး ေျပာျပပါမယ္။ တခ်ိဳ႕ကေျပာၾကတယ္၊ ပြဲစားနဲ႔က ေသျခာတယ္တဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္႔ အျမင္ကေတာ့ အလုပ္ရဖို႔ မရဖို႔ထက္ ကုန္ဖုိ႔ေသခ်ာတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
စကၤာပူမွာ အလုပ္ရွာမယ္ဆိုရင္ ေဒသထုတ္ ေန႔စဥ္ သတင္းစာႀကီး တစ္ခုျဖစ္တဲ့ The Strait Times မွာပါတဲ့ အလုပ္ေၾကာ္ျငာေတြကေနတဆင့္ အလုပ္ေလွ်ာက္ၾကသလို အင္တာနက္ အလုပ္ရွာေဖြေရး ၀ဘ္ဆိုက္ေတြမွာ ၾကည့္ၿပီးေတာ့လည္း အလုပ္ေလွ်ာက္ႏိုင္ပါတယ္။ စကၤာပူမွာရွိတဲ့ အဓိက အလုပ္ရွာေဖြေရး ၀ဘ္ဆိုက္ေတြကေတာ့
- http://www.jobsdb.com.sg/
- http://www.jobstreet.com.sg/
- http://www.jobscentral.com.sg/
- http://www.st701.com/
- http://www.monster.com.sg/
၀ဘ္ဆိုက္က အလုပ္ေတြပဲ ရွာရွာ၊ သတင္းစာက အလုပ္ေတြပဲ ရွာရွာ ေသျခာတာက အလုပ္ ေလွ်ာက္လႊာကို အြန္လိုင္း(eMail)နဲ႔ ေပးပို႔ ေလွ်ာက္ထားတာဟာ ကၽြန္ေတာ့္တို႔ အတြက္ အဆင္ေျပဆံုးပါပဲ။ သြားစရိတ္ လာစရိတ္မကုန္ဘူး၊ စာရြက္စာတမ္းေၾကး မကုန္ေတာ့ဘူးေပါ႔။ ဒါေၾကာင့္မို႔ စကၤာပူမထြက္ခင္ ကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ သံုးတတ္ဖို႔လည္း ေလ႔လာခဲ့သင့္ပါတယ္။ အီးေမးလ္ေလးေတာင္ မဖြင့္တတ္၊ မပို႔တတ္နဲ႔၊ Online Registration ေလးေတာင္ မလုပ္တတ္တာဟာလည္း အလုပ္ရဖို႔ အခက္အခဲ တစ္ခုပါပဲ။
အြန္လိုင္းက အလုပ္ေလွ်ာက္ဖို႔ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ ၀ဘ္ဆိုက္ ငါးခုလံုးမွာ Register လုပ္ထားသင့္ပါတယ္၊ အဲဒီ ေနရာမွာ သူ႕၀ဘ္ဆိုက္နဲ႔သူ Register လုပ္ပံုျခင္းေတာ့ သိပ္မတူပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ သိပ္လည္း မခက္ခဲပါဘူး။ အေသအျခာ ဖတ္ပါ။ နည္းပညာပိုင္းအေနနဲ႔ ဂ႐ုျပဳရမွာက Upload လုပ္မယ့္ ဓါတ္ပံုရဲ႕ အရြယ္အစားနဲ႔ Attach လုပ္ရမယ့္ Resume လို႔ ေခၚတဲ့ ဖိုင္အရြယ္အစားပါပဲ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ Resume လို႔ေခၚတဲ့ ဖိုင္အရြယ္ အစားဟာ Microsoft Word ဖိုင္အမ်ိဳးအစားနဲ႔ 200 kb ထက္ မႀကီးဖို႔ ေတာင္းဆိုထားၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာလည္း Microsof Word ဖိုင္ရဲ႕ Version ပါ။ အေကာင္းဆံုးက Office 2000 Format ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ပဲ Office 2008 Version ျဖစ္လို႔ File Extension က *.docx ဆိုရင္ ကိုယ္အလုပ္ေလွ်ာက္တဲ့ ကုမၸဏီမွာ အဲဒီ 2008 Version ကို Update လုပ္မထားရေသးရင္ ဖြင့္မရတဲ့ ျပႆနာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ အလုပ္ေလွ်ာက္ဖုိ႔ Online Registration မလုပ္ခင္
၁။ Resume ကို စနစ္တက် ျပင္ဆင္ပါ။ - File Size 200 Kb ထက္ မႀကီးရ
- Microsoft Office 2003 Format *.doc Version ထက္ ျမင့္ေသာ Version (*.docx) မသံုးရ (ယခုႏွစ္ပိုင္း 2008/2009 အတြက္သာ ျဖစ္ပါသည္။)
- လိုအပ္ေသာ အေထာက္အထား Certificate မ်ားကို ဖိုင္ထဲတြင္ပင္ Picture Format ျဖင့္ တစ္ခါတည္း ထည့္ေပးပါ။ (သီးျခား ဖုိင္မ်ားျဖင့္ Attach မလုပ္ရန္ကို ဆုိလိုသည္။)
၂။ အီးေမးလ္ လိပ္စာတစ္ခုကို စနစ္တက်ဖြင့္ပါ။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ လူသံုးမ်ားတဲ့ Gmail လို အီးေမးလ္လိပ္စာကို ယူပါ။ သူက စာေတြအမ်ားႀကီး သိမ္းထားလို႔ရပါတယ္။ တျခားေမးလ္ေလးေတြက 5mb, 20mb ေလာက္ပဲ ေပးတာမို႔ ကိုယ္က အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးကို ေလွ်ာက္တဲ့အခါ Mail Server ျပည့္ေနၿပီး အခက္ေတြ႕တတ္ပါတယ္။ အီးေမးလ္လိပ္စာကို ကဗ်ာဆန္ဆန္ေတြ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေတြးမေပးပါနဲ႔ အတိုဆံုး အလြယ္ဆံုးကို ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႔ တြဲေပးပါ။ ဖတ္ရလြယ္ဖို႔က အဓိကပါ။ ဥပမာ Kyaw Mg Mg Zaw ဆိုတဲ့ နာမည္အတြက္kyaw123@gmail.com တို႔ kyaw501@gmail.com တို႔ ဖတ္ရ မွတ္ရလြယ္မယ့္ အမည္ေတြကို ေရြးပါ။ Password ကိုေတာ့ အရမ္းလြယ္တာႀကီး မဟုတ္သလို၊ သိပ္ခက္ခဲပဲ မွတ္ရခက္ေနတာမ်ိဳးေတြလည္း မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ဘာလို႔ ဒါေတြကို အေသးစိတ္ ေျပာေနရလည္း ဆိုရင္ ဘာမဟုတ္တဲ့ အေသးအမႊားေလးေတြျဖစ္တဲ့ password ေမ႔သြားတာတို႔၊ ကိုယ့္ ျမန္မာနာမည္က ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ေခၚဖို႔ အဆင္ေျပေပမယ့္ သူတို႔အတြက္က် မွတ္ရ၊ ဖတ္ရခက္ေနတာတို႔ မျဖစ္ေအာင္လို႔ပါ။
၃။ Cover Letter တစ္ခုကို အတိုဆံုး၊ အရွင္းဆံုးနဲ႔ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းေတြဟာ ကိုယ္ေလွ်ာက္မယ့္ အလုပ္နဲ႔ အံ၀င္ခြင့္က် ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အလုပ္ေခၚတဲ့ အလုပ္ရွင္ သိသာ၊ ျမင္သာသြားေအာင္ ေရးပါ။ Oline ေပၚမွာ ကိုးကားဖို႔ Website ေတြရွိပါတယ္။
Cover Letter ေတြ ၾကည့္ဖို႔ Web Site အခ်ိဳ႕ကိုလည္း ေအာက္မွာ ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္၊ နည္းနည္း ေလ႔လာကိုးကားလို႔ ရတာေပါ႔။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ CV နဲ႔ Recommendation ေတြကိုလည္း Sample အျဖစ္နဲ႔ Download Link ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။
http://www.csuchico.edu/plc/
http://www.quintcareers.com/
http://www.careercc.com/
အားလံုး အဆင္သင့္ ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ Online Register လုပ္ၿပီး အလုပ္ေတြ စေလွ်ာက္႐ံုေပါ႔။ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ အလုပ္ရွာေဖြေရး ၀ဘ္ဆိုက္ေတြမွာ Register လုပ္ရင္ သူတို႔က Resume တစ္ခု ေတာင္းပါလိမ့္မယ္၊ အဲဒီအခါ ကိုယ့္ရဲ႕ အသင့္လုပ္ၿပီးသား Resume ကို Upload လုပ္ေပး လိုက္႐ံုပါပဲ။ ဒါမွ သူတို႔ ၀ဘ္ဆိုက္မွာ ေၾကာ္ျငာထားတဲ့ အလုပ္ေခၚစာေတြကို ေလွ်ာက္ရင္ သူတို႔ဆီကေနတဆင့္ အလြယ္တကူ တင္ေပးပါလိမ့္မယ္။ ဒါအျပင္ ေန႔စဥ္ ကိုယ္နဲ႔ လိုက္ဖက္မယ့္ အလုပ္ေတြကိုလည္း အီးေမးလ္နဲ႔ ကိုယ္ဆီ ပို႔ေပးပါတယ္။ အဲဒီ လိပ္စာေတြကေန တဆင့္ အလုပ္ ေလွ်ာက္လႊာ တင္႐ံုပါပဲ။ ဂ႐ုျပဳရမွာက အခ်ိဳ႕ လုပ္ငန္းေတြက Online ေပၚက အလုပ္ရွာေဖြေရး ၀ဘ္ဆိုက္ေတြကေန တဆင့္ မဟုတ္ပဲ တိုက္႐ိုက္ အီးေမးလ္ပို႔ဖို႔ ေတာင္းဆိုတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြကိုေတာ့ အီးေမးလ္နဲ႔ သီးသန္႔ ပို႔ပါ။
Online Job Site ေတြကေနတဆင့္ အလုပ္ေလွ်ာက္ရသလို ေန႔စဥ္ထုတ္ The Strait Time သတင္းစာထဲက ေၾကာ္ျငာေတြကေနလည္း အလုပ္ေလွ်ာက္ရပါမယ္။ The Strait Time သတင္းစာက တစ္ေစာင္ကို စကၤာပူေဒၚလာ ျပား ၈၀ ေပးရပါတယ္။ မနက္ ၈ နာရီေလာက္ဆို ကိုယ္နဲ႔နီးတဲ့ ဆဲဗင္းအီလဲဗင္း စတိုးဆိုင္ေလးေတြမွာ ၀ယ္လို႔ရပါတယ္။ သူ႔႑အလိုက္ အေစာင္ေတြ အပိုင္းပိုင္းျဖစ္ေနတာမို႔ အားလံုးအကုန္အစံုပါဖို႔ ဂ႐ုျပဳပါ။ အဓိကကေတာ့ ကိုယ့္က အလုပ္ရွာမွာဆိုေတာ့ Recruitment အပိုင္းကိုေပါ႔။ သတိျပဳရမွာက ဗုဒၶဟူးနဲ႔ စေနေန႔ေတြပါ။ အဲဒီေန႔ေတြမွာ အလုပ္ေၾကာ္ျငာေတြ ပိုၿပီး ပါတာမို႔ သတင္းစာႀကီးက အထူႀကီးျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္ကလည္း တျခားေန႔ေတြ မ၀ယ္ျဖစ္ရင္ေတာင္ အဲဒီေန႔ကို ေစာေစာထ ၀ယ္ၿပီး အလုပ္ေလွ်ာက္သင့္ပါတယ္။ ေစာေစာထ ဆိုတာကလည္း ဂ႐ုျပဳရမယ့္ အခ်က္ပါ။ ႐ံုးေတြရဲ႕ ထုံးစံအတိုင္း ဘယ္သူမွ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အလုပ္မလုပ္ၾကဘူး၊ ကြန္ပ်ဴတာေလးဖြင့္ အီးေမးလ္စစ္၊ ေကာ္ဖီေလးေဖ်ာ္ ဆိုေတာ့ အဲဒီ မနက္ ၉ နာရီေလာက္ သူတို႔ အီးေမးလ္စစ္ခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ အလုပ္ ေလွ်ာက္လႊာ အီးေမးလ္က ေရာက္ေနသင့္ပါတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ ကိုယ့္ရဲ႕ အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာ အီးေမးလ္က သူတို႔ အတြက္ ပထမဆံုး ဂ႐ုျပဳမိတဲ့ စာရင္းထဲ ေရာက္သြားတာေပါ႔။ ဒါက ျဖစ္ႏိုင္ရင္ပါ။
ကုမၸဏီအလိုက္ေတာ့ မူေတြ ပံုစံေတြ မတူပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ အင္တာနက္မွာ၊ သတင္းစာမွာ ေၾကာ္ျငာလိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔ ေလွ်ာက္လႊာေတြ လက္ခံတယ္၊ အဆင္ေျပမယ္ ထင္တဲ့သူေတြ ဆီကို ဖုန္းဆက္ၿပီး အင္တာဗ်ဴးဖို႔ ခ်ိန္းမယ္။ ေနာက္ အင္တာဗ်ဴးမယ္၊ ႀကိဳက္ရင္ လစာညိွ၊ သေဘာတူရင္ တစ္ခါတည္း တန္းခန္႔ေပါ႔။ ကုမၸဏီ ႀကီးေတြ ၾကလည္း ေနာက္ဆံုး ေလွ်ာက္ထားရမယ့္ ေလွ်ာက္လႊာ ပိတ္ရက္ကို ထည့္ေပးထားတယ္၊ အဲဒီေန႔ မေရာက္မျခင္း ေလွ်ာက္လႊာ လက္ခံတယ္၊ အဲဒီ အထဲကမွ စကာတင္ စိတ္ႀကိဳက္ ေရြးၿပီး လူေတြ႕ေခၚဖို႔ အေၾကာင္းၾကားနဲ႔ အဆင့္ဆင့္ေပါ႔။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္က လိုခ်င္တဲ့သူ ဆိုေတာ့ ၀ီရိယေတာ့ ပိုရမွာေပါ႔။
အလုပ္ေတြ ေလွ်ာက္ၿပီးရင္ လုပ္ရမယ့္အလုပ္က တယ္လီဖုန္းကို အခ်ိန္ျပည့္ ေခၚလို႔ ဆက္လို႔ရေအာင္ လုပ္ထားဖို႔ပဲ။ ဟိုက အင္တာဗ်ဴးဖို႔ ေခၚမွ ဖုန္းက အားမရွိေတာ့တာနဲ႔၊ ဖုန္းထဲမွာ ပိုက္ဆံကုန္ေနလို႔ ေျပာမရတာနဲ႔ အခက္ေတြမွာ စိုးလို႔ပါ။ ေနာက္ၿပီး အလုပ္ေလွ်ာက္ထားတဲ့ ကုမၸဏီေတြဆီကို Follow Up လုပ္ၿပီး ဖုန္းဆက္ေမးဖို႔ပဲ။ စကာတင္ စာရင္းကို လွမ္းေျပာပါ႔မယ္၊ ဖုန္းမဆက္ပါနဲ႔ လို႔ မတားတဲ့ ကုမၸဏီမွန္သမွ် ဖုန္းဆက္ၿပီး ေမးပါ။ ငါေလွ်ာက္ထားတယ္၊ ဘယ္လိုလဲ၊ ဘာလဲေပါ႔။ သူတို႔အေခၚကို တေမ႔တေမာ ေစာင့္မေနနဲ႔။ ကိုယ္က ဗီဇာျပည့္ရင္ ျပန္ရမွာဆိုတာ မေမ႔နဲ႔။
အင္တာဗ်ဴးေခၚဖို႔ သြားၿပီဆိုရင္လည္း တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ သိပ္ၿပီး ဂ႐ုစိုက္ေနဖို႔ မလိုပါဘူး။ ရျခင္ေဇာေတြ အရမ္း အားမႀကီးပါနဲ႔။ အ၀တ္အစားကိုလည္း ၀တ္ေနၾကအတိုင္း ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးပဲ ၀တ္ပါ။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ဖို႔ပဲ အေရးႀကီးတာပါ။ အင္တာဗ်ဴးသြားဖို႔ အိမ္က မထြက္ခင္ ေဘာ္ပင္၊ ခဲတံနဲ႔ လိုအပ္တဲ့ ကိုယ့္ စာရြက္စာတမ္း မူရင္းေတြ စံုရဲ႕လား ဆိုတာပါပဲ။
အင္တာဗ်ဴးသြားတဲ့အခါ လိုအပ္ရင္ Taxi သံုးပါ။ ဘာနဲ႔သြားသြား ခ်ိန္းတဲ့ အခ်ိန္ထက္ နာရီ၀က္ေလာက္ေတာ့ ေစာေရာက္ေနေအာင္ သြားပါ။ အင္တာဗ်ဴး ေျဖတဲ့ အခါမွာလဲ မျပာပါနဲ႔။ ကိုယ့္အေတြ႕ အႀကံဳေတြနဲ႔ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တာေတြကို သူတုိ႔သိေအာင္ ေျပာႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါ။ သူတို႔ႀကိဳက္ရင္ ခန္႔လိမ့္မယ္။ သိပ္ေအာက္က်ခံၿပီး မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ လုပ္မေနပါနဲ႔။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမွ ယံုၾကည့္မႈ မရွိျဖစ္ေနရင္ သူတပါးကလည္း ကိုယ္ကို ယံုရဲမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ကဲ … ဒီေလာက္ဆိုရင္
အလုပ္ဘယ္လိုေလွ်ာက္ရမလဲ ဆိုတာ နည္းနည္းေတာ့ ျမင္ေလာက္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခု ေျပာခ်င္တာက ရခ်င္ေဇာ မ်ားၿပီး စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ပိုမွာကို ႀကိဳျပင္ထားဖို႔ပါ။ စကၤာပူကို ေရာက္လို႔ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္လိုမွ အင္တာဗ်ဴး တစ္ခုေတာင္ မရေသးဘူးဆိုရင္ အားလံုးက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ျပာလာတတ္တယ္။ လူတိုင္း ဒီလိုပဲဆိုတာ သတိျပဳပါ။ ဒီက လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ျမန္မာ၀န္ထမ္းေတြကို ခန္႔ခ်င္ၾကတယ္။ အဲလိုပဲ ျမန္မာေတြ Short Visit နဲ႔လာတဲ့ Stay အခက္အခဲကိုလည္း သူတို႔က သိထားၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေစ်းႏွိမ္ၿပီး ေပးခ်င္ၾကတယ္။ ကိုယ္က အရမ္းႀကီး မျပာပဲ စိတ္ႀကိဳက္ေစ်း ရေအာင္ ေတာင္းႏိုင္ဖို႔ကေတာ့ ကိုယ္ရဲ႕ ဥာဏ္ရယ္၊ ႀကိဳးစားမႈ ၀ီရိယရယ္၊ အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ ကံရယ္ကိုပဲ အားကိုးၾကရမွာေပါ႔။ ပုတီးစိတ္နည္း ေပါင္းစံုနဲ႔ ဘုရားရွိခိုး မ်ိဳးစံုကို က်က္ခဲ့ဖို႔လည္း မေမ႔နဲ႔ေပါ႔။
လစာ စိတ္ႀကိဳက္ေတာင္းႏိုင္ဖုိ႔ လိုသလို အလုပ္ခ်ိန္ေတြကိုလည္း ေသခ်ာေအာင္ Confirm လုပ္သင့္ပါတယ္။ စကၤာပူမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ တစ္ပတ္ကို ၅ ရက္ခြဲ ၆ ရက္ အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္၊ တနလၤာကေန စေနေန႔တစ္၀က္ ဒါမွမဟုတ္ စေနတစ္ေန႔လံုးေပါ႔။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ၇ ရက္အထိ လုပ္ခိုင္းတဲ့ ကုမၸဏီေတြလည္း ရွိတယ္။ ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတဲ့အလုပ္ေတြပါ၊ မေလွ်ာက္သင့္၊ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ 5 Days Work လို႔ေခၚတဲ့ တစ္ပတ္ကို ၅ ရက္ပဲ အလုပ္လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ေတြကိုရွာပါ။
ေနာက္တစ္ခု ဂ႐ုျပဳရမွာက SPass, EP ေလွ်ာက္ေပး/မေပးပါ။ SPass ဆိုတာက စကၤာပူမွာ အလုပ္လာလုပ္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြအတြက္ တရား၀င္ အလုပ္လုပ္ခြင့္ ပါမစ္ေပါ႔။ လစာ ၁၈၀၀ ကေန ၂၄၉၉ အတြင္းရတဲ့သူေတြကို ထုတ္ေပးတယ္။ EP ကေတာ့ ၂၅၀၀ အထက္ေပါ႔။ အဲဒီေတြက ကုမၸဏီက ေလွ်ာက္ေပးရတာပါ။ သူတို႔ဆီမွာ Quota က်န္မွ ေလွ်ာက္လို႔ရတာပါ။ တခ်ိဳ႕ကုမၸဏီေတြက လစာကို ၁၄၀၀ ေလာက္ပဲေပးမယ္၊ ဒါေပမယ့္ SPass ေလွ်ာက္ေပးမယ္တို႔ ဘာတို႔ တရားမ၀င္ ညိွတတ္ပါတယ္။ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခါ လစာကို ႏွိမ္ၿပီး Over Time နဲ႔ မဲဆြယ္တတ္ ျပန္တယ္။ အစကတည္းက ကိုယ့္ကို မဟုတ္တာလုပ္ဖို႔ စီစဥ္ေနမွေတာ့ ေနာက္ပိုင္းလည္း သိပ္ေကာင္းဖို႔ လမ္းမရွိတာမို႔ မေရြးျခယ္သင့္တဲ့ အလုပ္ေတြပါ။ ကိုယ့္ပညာကို ကိုယ္ယံုတယ္ဆိုရင္ေတာ့ 5 Days Work အလုပ္ကို ရေအာင္ရွာ ၁၈၀၀ တန္တဲ့သူက ၁၈၀၀ အျပည့္ရေအာင္ေတာင္းၿပီး SPass တင္ခိုင္း။ ၂၅၀၀ ရမယ့္သူကလည္း EP တင္ခိုင္းၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ အလုပ္၀င္ႏိုင္ရင္ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။
"လစာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍"
ဒီအေၾကာင္း ေရးေပးပါ ေရးက်ပါ လုိ.ေၿပာတာ ခဏခဏ ရွိလာေတာ. မေရးလုိ.မၿဖစ္ေတာ.ဘူးေလ။ ကုိယ္တိုင္လဲ ဒါမ်ိဳးအၿဖစ္အပ်က္ေတြ ၿဖစ္ပ်က္ေနတာ မ်က္ၿမင္ကုိယ္ေတြ.ပါပဲ။ အခုေတာ. အေၾကာင္းညီညြတ္လုိ. ဖြင္.ခ်ရေတာ.မယ္ဗိ်ဳ.။
အေၾကာင္းက ဒီလုိဗ်။ စင္ကာပူ မွာအလုပ္လာရွာၾက တဲ. ၿမန္မာ ဦးေရ တုိးပြားလာတာနဲ. အမ်ွ စလံုးေရာက္ခါစ အလုပ္ရွာတဲ. ေရြၿမန္မာ ေတြ ရဲ. ကနဦး အလုပ္ လစာ မ်ား ထုိးဆင္းသြား လုိ.ပါပဲ။ ဒါမ်ိဳးၿဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူလုပ္ သလဲ? ကြ်န္ေတာ္ တုိ. ၿမန္မာေတြ ကုိယ္တုိင္ပါပဲ။ အလုပ္ရခ်င္ေတာ. လစာ ေတြ ကုိ အနိမ္.ဆံုးၿဖစ္ေအာင္ တေယာက္နဲ. တေယာက္ အၿပိဳင္ ေလွ်ာ.ခ်က်တယ္။ "ဟာ ဟုိလူက ၁၂၀၀ နဲ. ေလွ်ာက္တယ္။ ငါ ၁၀၀၀ ပဲေတာင္းရင္ ငါ.ကုိ ခန္.ေလာက္တယ္"၊ "ဟာ သူလုိ အဂၤလိပ္စာ မြတ္ေနတဲ. ဖိလစ္ပုိင္၊ အင္ဒုိနီးရွား ေကာင္ေတာင္ ၁၅၀၀ နဲ.ေလွ်ာက္တာ ၊ ငါ ၁၂၀၀ ပဲေတာင္းရင္ ငါ.ကုိ ခန္.ေလာက္တယ္" စသၿဖင္.ေပါ.ဗ်ာ။ အလုပ္ရခ်င္ ၊ ၿမန္မာၿပည္ မၿပန္ခ်င္ေဇာ နဲ. မိမိရထားေသာ ဘြဲ.လတ္မွတ္မ်ား၊ လုပ္ငန္းဆုိင္ရာ ကြ်မ္းက်င္မူ မ်ား ကုိ မငဲ.ၿငာ၊ မေထာက္ထား ပဲ အဲဒီလုိ. မိမိကုိယ္ မိမိ နိမ.္ခ်ေန က်ေတာ.။ မိမိ တစ္ေယာက္ထဲ ကိုယ္ပဲ ထိခိုက္တာ မဟုတ္ပဲ။ ၿမန္မာ ဆုိတဲ. လူမ်ိဳးတခု လံုးကုိ ထိခိုက္ေနလုိ. ကြ်န္ေတာ္ အခုလုိ ၀င္ၿပီး ေဆြးေႏြးရတာပါ ခင္ဗ်ာ။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အုိင္တီ သမားပါ။ စလံုးေရာက္ ပထမဦးဆံုး ကုမၸဏီမွာ ပဲ လစာ ၁၈၀၀ နဲ. ၿပီးခဲ.တဲ. နွစ္က စ အလုပ္လုပ္ေနပါတယ္။ သူက လစာပုိရလုိ. အလုပ္ ေၿပာင္းမယ္ေပါ.။ ဒီေတာ. သူ.ေနရာမွာ အစား ထုိးဖုိ. လူေခၚေတာ. လာေလွ်ာက္က်ပါတယ္။ အဲ.ဒီမွာ သူ က စပ္စုၿပီး လာေလွ်ာက္တဲ. ၿမန္မာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ကုိ လစာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္းလဲ ေမးၾကီးေတာ. “သမီး ၁၂၀၀ ပဲ ေတာင္းပါတယ္ အစ္မတဲ.” ။ ဒါ ၿမန္မာၿပည္က ကြန္ၿပဴတာ ဘြဲ.ရေနာ္၊ တၿခား နုိင္ငံတာကာ ကြန္ၿပဴတာ လတ္မွတ္ေတြလဲ ပါေသးတယ္။ ၿမန္မာၿပည္ က ကြန္ၿပဴတာ ဘြဲ.နဲ. ဒီက NUS/ NTU တို.ကရတဲ. ဘြဲ.နဲ. မယွဥ္သာ တာေတာ. လူတုိင္းနားလည္ ပါတယ္ေလ။ ဒါေပမယ္. ဒီက ပုိလီ Diploma အဆင္. လစာ ၁၈၀၀ ေလာက္ေတာ. မၿဖစ္သင္.ဘူးလား။
တခါၾကားလုိက္ေသးတယ္ Auto Cad အလုပ္ တလ ၉၀၀ နဲ. ရဖုိ. Agent ဖုိးေတာင္ ၂ လစာ ေပးရတယ္ဆုိပဲေနာ္။ ထုိသူေတြ ကုိ နိမ္.ခ်ေၿပာမဟုတ္ပါဘူး။ ၉၀၀ ဆုိတာ စင္ကာပူမွာ တကယ္. လူတစ္ေယာက္ရဲ. အသံုးစရိတ္ ေလာက္ရံုေလးပါပဲ။ စင္ကာပူ အစိုးရကေတာင္ သတ္မွတ္ေပးထားတယ္ေလ S Pass တစ္ေယာက္ ဟာ ဘြဲ.ရ ၿပီး လစာ ၁၈၀၀ အနည္းဆံုးရမယ္တဲ.။ ဒါ ဟာ ငါတုိ. ရဲ. ဘြဲ.ကုိ ၁၈၀၀ တန္ေသးတယ္ လုိ. သတ္မွတ္ေပးလုိက္တာပဲ။ ဒါကုိ ဘာလုိ. လစာ ၁၈၀၀ ထက္နညး္ေအာင္မိမိ ဖာသာ ေလွ်ာ.ခ်ေန က်ဦးမွာလဲ။ အခုဆုိ စင္ကာပူ မွာ ကုန္ေစ်းနုန္းေတြက အ၇မ္းတက္ၿပီေလ။ ေခြ်တာ စုေဆာင္းၿပီး သံုးရင္ေတာင္ တလ ကုိ ၈၀၀-၁၀၀၀ ကုန္ေနတာ။ ဘာလဲ ကုိယ္ရွာ တာ ကုိယ္သံုးလုိ.ပဲ ခံယူထားက်သလား။ ၿမန္မာၿပည္ က မိသားစု ေတြကုိ လွည္.မၾကည္.ေတာ.ဘူး။ ငါၿမန္မာၿပည္ မၿပန္ရ၇င္ ၿပီးတာပဲ လား။
စင္ကာပူ က ကုမၸဏီ ေတြက ပဲ ညစ္ေနတာလား? ေလာေလာဆယ္ ၿမန္မာေတြအၾကား ၿဖစ္ပ်က္ေနတဲ. အၿဖစ္အပ်က္တခုေပါ.ေနာ္။ သိၿပီးသားၿဖစ္ပါလိမ္.မယ္။ တကယ္.လုိ. ကုမၸဏိီက ကုိယ္.ကုိ ၁၈၀၀ ေအာက္ လစာနဲ. ခန္.လိုက္ရင္ အခန္.ခံရတဲ.သူကုိယ္တုိင္က ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ နဲ. ကုမၸဏီ ကုိ သင္ေပးက် ပါတယ္။ MOM (အလုပ္သမားရံုး) မွာ S Pass ကုိ ၁၈၀၀ နဲ. ေက်းဇူးၿပဳၿပီး တင္ေပးပါ။ လစာ ကုိလဲ ၁၈၀၀ နဲ. ေပးပါ။ ၿပီးမွ တကယ္.လစာ ကုိပဲ ကြ်န္ေတာ္၊ ကြ်န္မ တုိ.ယူၿပီး ပုိတဲ. ေငြကုိ ၿပန္ေပးပါ.မယ္။ လုိ. ေတာင္ မသိနားမလည္ တဲ. စလံုး ကုမၸဏီ ကုိ တပတ္ရုိက္နည္း ေတြသင္ေပး ေနက်တာလဲ ကြ်န္ေတာ္.တုိ. ေရြၿမန္မာေတြ ပဲမဟုတ္လား။
စင္ကာပူမွာ အလုပ္ရွာသူ ၿမန္မာ မ်ားကုိ ကြ်န္ေတာ္ အမ်ိဳးအစား ၅ ခု ခြဲၿပပါရေစ။
၁။ စင္ကာပူ မွာ မိမိစိတ္ၾကိဳက္ ဘာသာရပ္ တက္ၿပီး ေက်ာင္းၿပီးလုိ. အလုပ္ရွာသူမ်ား
၂။ စင္ကာပူမွာ မိမိစိတ္မ၀င္စားေသာ ရရာ Diploma၊ သင္တန္း တက္ၿပီး အလုပ္ရွာေနသူမ်ား
၃။ ၿမန္မာၿပည္မွ ဘြဲ.ရၿပီး လုပ္ငန္း ဆုိင္ရာ အေတြ.အၾကံဳရင္.က်က္သူမ်ား
၄။ ၿမန္မာၿပည္တြင္ ဘြဲ.လက္မွတ္ တပံုတပင္ရထားၿပီး ကုိယ္တုိင္ကလဲ ေလ.လာဆည္းပူး လုိစိတ္ ထက္သန္သူမ်ား
၅။ ၿမန္မာၿပည္တြင္ အေပ်ာ္တမ္း ဘြဲ.ရၿပီး တကယ္ လုပ္ငန္း မကြ်မ္းက်င္ပဲ အလုပ္ရလုိ.ရၿငား ဘာလုပ္ရလုပ္ရ ဆုိၿပီး ကံလာစမ္းၾက သူမ်ား
နံပါတ္ ၁ ၊ ၃ နဲ. ၄ က လူေတြဟာ အလုပ္ရွာ ရ တာ လြယ္ကူေစပါတယ္။ ဘာလုိ.လဲ ဆုိေတာ. သူတုိ.မွာ က ဦးတည္ခ်က္၊ အတတ္ ပညာ ရွိ တယ္။ သူတုိ. ေမွ်ာ္မွန္းတဲ. လစာလဲ ကုမၸဏီနဲ. ညိွနုိင္းရင္း ရက် ပါတယ္။ ဒါေပမယ္. အဲ.ဒီ နံပါတ္ ၂ နဲ. ၅ က လူေတြရဲ. ရတာလုပ္မယ္၊ ကိုယ္.အေၾကာင္းကုိယ္သိေတာ. ေလွ်ာ.ေတာင္းမယ္ ဆုိတဲ. အတြက္ နံပါတ္ ၁ ၊ ၃ နဲ. ၄ က လူေတြ ကုိပါ အဲ.ဒီ ဆုိးက်ိဳးေတြ က ရုိက္ခတ္ေစပါတယ္။
ကပ္စီး ကုတ္ တြက္ခ်က္ တြက္ကပ္ မွ သူေဌးၿဖစ္တယ္ဟုတ္? အဲလုိ အလုပ္ရွင္ သူေဌး တေယာက္ အေနနဲ. ခင္ဗ်ား ဆံုးၿဖတ္ ၾကည္.ပါ။ ၿမန္မာ၂ေယာက္ ရတဲ. ဘြဲ.ေတြ ခ်င္းကလဲတူ။ ေလွ်ာက္တဲ.ရာထူးၿခင္းကလဲတူ တေယာက္က လစာ ၂၀၀၀ ေတာင္းတယ္။ တေယာက္က ၁၂၀၀ ေတာင္းတယ္။ ကဲ ဘယ္သူ.ကုိ ပုိအားသန္မလဲ စဥ္းစားၾကည္.ပါခင္ဗ်ာ။ ၁၂၀၀ ေတာင္းတဲ. သူကလဲ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေၿပာမွာပဲ ေလ ကြ်န္ေတာ္ မကြ်မ္းက်င္လဲ အတက္နုိင္ဆံုး ၾကိဳးစားပါ.မယ္။ ေနာက္မွ ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္ ဆုိတဲ. အေတြးနဲ. ေပါ.။ ဒီေတာ. ထုိ ၂၀၀၀ ေတာင္း တဲ. လုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္ ၿမန္မာတစ္ေယာက္ က ဘံုမေပ်ာက္ ေပဘူးလား။ ေနာက္ဆံုးေတာ. အမ်ားနညး္တူ လစာ ကုိေလွ်ာ.ခ်င္ရင္ေလွ်ာ. ၊ မေလွ်ာ.ရင္ ရြာၿပည္ ဖုိ.ပဲ ၿဖစ္လာက်ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
ဒီေတာ. သူတုိ. ကုမၸဏီ သူေငွး အခ်င္းခ်င္း၊ ၀န္းထမ္းအခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံ တဲ.အခါ မွာ “ေဟ. ငါတုိ.ကုမၸဏီမွာ ၿမန္မာေလး တေယာက္ ေအာက္ေၾကးနဲ. ရလုိ. ခန္.ထားတယ္ တန္တယ္။ နင္တုိ. အလုပ္ေတြ ေခၚရင္လဲ အဲ.ေလာက္ပဲ ေပး၊ သူတုိ. လုပ္ကိုလုပ္တယ္။ “ ဆုိတဲ. စကားေတြ ပ်ံ. သြားမယ္ ၊ ပ်ံ.ေနတယ္ လုိ. သင္ၿငင္း နုိင္မလား။ ၿမန္မာၿပည္မွာ ဆုိ ေသေအာင္လုပ္မွ တလ စင္ကာပူေဒၚလာ ၂၀၀ ေလာက္ေတာင္ စုမိတာမဟုတ္ဘူး လုိ.မ်ား ခံယူထားၾကသလား၊ မတူဘူးေလ။ ဒါက ေရးၿခားေၿမၿခား အိမ္ပစ္ ၊မိသားစုပစ္၊ သားပစ္ မယားပစ္၊ ရည္း စားပစ္ ၿပီး စြန္.စားၿပီး အလုပ္လာရွာတာေလ။ ဒီေတာ. အမ်ားတန္းတူ ေပါက္ေစ်း ေတာ.ရသင္.တာေပါ.။
ကြ်န္ေတာ္သူုငယ္ခ်င္း ပရုိဂရမ္မာ ေပါ.ေလ။ ပုိလီ ၿပီးၿပီးခ်င္း အလုပ္ရွာတယ္။ ကာလေပါက္ေစ်း လစာ ၁၈၀၀ (ညိွနုိင္းနုိင္) နဲ.ေလွ်ာက္တာ။ အင္တာဗ်ဴးမွာပဲ သေဘာက်ၿပီး ၂၂၀၀ ေပးမယ္ ၾကိဳးစား ၿပီးလုပ္ေပါ. တဲ.။ ဒါက သူကံေကာင္းတာလဲဲ ပါတယ္။ ကုမၸဏီကလဲ သမာသမတ္ က်တာလဲ ပါတယ္။ တကယ္ လက္ရွိ လုပ္ေနတဲ. သူေတြ နဲ. တန္းတူေပးရမယ္။ တန္းတူ ရသင္.တယ္။ ကုိယ္က ေလွ်ာ. ရလုိ. အေခ်ာင္ ခိုလုိ.ရမယ္ မထင္ပါနဲ.။ အထုပ္အပုိးၿပင္ ၿပီးရြာၿပန္ရလိမ္.မယ္။ တခ်ိဳ.ကလဲ ေၿပာက်ေသးတယ္ " ကြ်မ္းစရာ မလုိပါဘူးကြာ၊ အလုပ္ရမွ အလုပ္ထဲမွာ သင္ေပါ.၊ ေမးေပါ.၊ သင္ေပးက်ေပါ. ကုိယ္က သူတုိ.ရဲ. ၀န္ထမ္းပဲ ဟာ ဒါက သူတုိ. တာ၀န္ပဲ " ။ စင္ကာပူ က ကုမၸဏီ က သင္.ကုိ ေမတၱာၿဖင္. သင္ေပးဖုိ. အလုပ္ခန္.တာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ခုိင္းဖုိ.ခန္.တာ။ သဲသဲကြဲကြဲ ၿမင္တက္ေစခ်င္တယ္။
သင္တုိ.ရဲ. အပူ ေသာက ေတြကုိ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေၿပာေနတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ကုိယ္လဲ ဒီဘ၀ ကစ လာတာေတာ. နားလည္တာေပါ.။ အလုပ္မရခဲ.လွ်င္ နွစ္ရွည္လမ်ား စုေဆာင္းထားတဲ. ေငြ ေတြ ဆုံး ၊ စိတ္ကူးယဥ္ထားတဲ. အရာ ေတြ ပ်က္စိးမယ္ဆုိတာေလ။ ဒါေၾကာင္. ဘာလုိ. စမ္းတ၀ါး၀ါး နဲ. စင္ကာပူလာမွာလဲ။ အားလံုး အေသအခ်ာ ၿပင္ဆင္ၿပီးမွာ လာေစခ်င္တယ္ေလ။ အဂၤလိပ္စာ လဲ လည္လည္၀ယ္၀ယ္ ေၿပာတက္ေစခ်င္တယ္။ အခုၿဖစ္ေနတာမွာ ၿမန္မာေတြ ဆုိ သိပ္ စကားမေၿပာတဲ. အလုပ္ေတြ မွာ စုေနက်တယ္ေလ။ “Ya , No, OK, This one, Here, There, Sorry. Bye Bye. Thank you” နဲ. တင္ အလုပ္ၿဖစ္ေနက်တယ္ေလ။ ကုိယ္တုိင္ကလဲ အဂၤလိပ္ စာ မေကာငး္ခဲ.ပါဘူး။ အလုပ္စလုပ္တုန္းကဆုိ ရံုးက ဖုန္းလာရင္ မကုိင္ရဲ ေလာက္ေအာင္ကုိ ၿဖစ္တာ။ သူတုိ.ေၿပာတာ နားမလည္ ၊ ကုိယ္ေၿပာတာ သူတုိ. နားမလည္ မွာလဲ ေၾကာက္တာေပါ.။
အခုဒီပုိ.ကုိေရးတာ ကြ်န္ေတာ္.ကုိ ဆရာလုပ္တယ္လုိ.ထင္ခ်င္ထင္ပါလိမ္ .မယ္။ သေဘာတူေတြ လဲ ရွိပါလိမ္.မယ္။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ. ေၿပာခ်င္တာက ၿမန္မာ ေတြ ဟာ တၿခား မေလးရွား၊ ဖိလစ္ပုိင္၊ အင္ဒုိနီးရွား တို.နဲ. တန္းတူ ရင္ေဘာင္တန္း ၿပီး အလုပ္လုပ္နုိင္တဲ. တဲ. အတြက္ သူတုိ.နဲ. တန္းတူ လစာ ရေအာင္ ၾကိဳးစားသင္.တယ္။ အဲ.လုိတန္းတူရေအာင္ လဲ ထုိ လူမ်ိဳးမ်ားလုိပဲ လုပ္ငန္းပုိင္းဆုိင္ရာ ကြ်မ္းက်င္ရံုသာမက ပဲ၊ အဂၤလိပ္ ကုိ လဲ လည္လည္ပတ္ပတ္ ေၿပာတက္ေစခ်င္တယ္။ စင္ကာပူ မလာခင္ ၿပင္ဆင္ထားက် ေပါ.ဗ်ာ။
အားလံုးအရည္အခ်င္း ၿပည္.ၿပည္. နဲ. တန္ရာတန္ေၾကး ရေစလုိ၏
No comments:
Post a Comment